En dan is het weer zondag en dan moet je weer naar Vitesse. Ik was net zo lief thuis gebleven bij de cv met een kop koffie want ik heb het de hele dag al godskolerekoud. 

Maar goed, ik vind mezelf een echte V-supporter, dus ik rol van de bank en sleep mezelf naar het bushokje, waar het vervolgens enorm begint te stortregenen. Ik heb mezelf minstens 100 x bibberend afgevraagd waarvoor ik het allemaal doe … ach, alles voor onze mannen toch! Zeker na het prima resultaat tegen Lazio van donderdag jl.

Bovendien wil ik wel f benadrukken dat onze afgereisde supporters daar grandioos en fenomenaal waren! Tijdens de wedstrijd heb ik alleen hen horen zingen en onze helden hartstochtelijk horen aanmoedigen op de tribune. 
Wat nou passionele Italianen? 
Wat nou warmbloedige Romeinen?
De beste voetfans van Europa zitten gewoon in Ernem aan de Rijn! 
Onze supporters hebben Rome voor een dag omgetoverd in een kolkend en feestend geel-swèrt baken! Super mensen!! Jullie hebben Vitesse ontzettend mooi op de Europese kaart gezet!

Maar goed, nu is het andere koek dus. Nu wacht ons de wedstrijd tegen ADO. In de bus een appje van Bea gekregen; ze komt niet. Iets met een verjaardag waar ze per sé heen moet of zo blablabla. Oh men, zo balen! Gelukkig is de buurman er wel!

Om 16.45 uur volgt de aftrap en ik ben benieuwd naar wat er komen gaat. Nou, na een half uur ben ik daar nog steeds benieuwd naar want ik heb nog helemaal niks gezien. Ik vraag me af of er überhaupt nog iets gaat gebeuren. Eerlijk waar, gras zien groeien is nog interessanter!

En slecht! Mijn god, ik heb zelden zo’n slecht voetbal gezien. Ik zie geen enkel samenhang in het spel dat bovendien ook nog eens grauw, druilerig en beroerd is. Ik ben bang dat onze jongens geïnspireerd zijn geraakt door het weer buiten. Krijgt één van onze mannen de bal, dan gaat ie onmiddellijk weer terug naar de defensie of naar Pasveer, want niemand heeft ook maar het geringste idee wat je er anders mee kunt doen. Nou, naar veure misschien!! Godallemachtig!!

Dan begint de 2e helft. Ik app nog een beetje met vrienden en check nog f mijn fb-berichtjes als er plotseling reuring ontstaat. Huh? Wat gebeurt er? 
Volgens de buurman is Foor in het penaltygebied van Den Haag neergehaald door Bakker en scheids Ed Janssen vindt dat een penalty. Mooi Edje, goed gezien man!

Matavz eist de pingel op en legt de bal op de stip. Ik voel dat mijn hartslag onmiddellijk omhoog schiet en een kramp van spanning siddert door mijn maag. Als deze bal zit, kan dat voor de kentering in de wedstrijd zorgen, dat kan onze jongens weer het nodige zelfvertrouwen geven en het begin worden van wellicht een betere pot voetbal met hopelijk 3 punten in de pocket.

Ik kijk f naar de buurman; zijn gezicht staat gespannen maar ook bezorgd, net zoals dat van mij ongetwijfeld. Ik hou mijn V-sjaal half voor mijn ogen als Matavz een aanloopje neemt. Ik wil zien wat er gebeurt, maar ben niet helemaal gerust op een goede afloop. Zenuwslopend!
Matavz geeft een trap tegen de bal, die vliegt naar de linkerhoek, maar mist kracht en finesse. Zwinkels redt.

Godverdegodverdegodver! Krijg je een penalty, een mooi cadeautje toch in deze Sinterklaastijd, pak ‘m dan ook uit! Maar nee, het mag weer niet zo zijn. Op zulke cruciale momenten slaan we weer niet toe en laten we een uitgelezen mogelijkheid om op voorsprong te komen liggen. Ik ben echt super chagrijnig. Gefrustreerd en teleurgesteld app ik maar weer met wat vrienden om f heel duidelijk te maken hoe kwaad ik ben. Men, wat mis ik Bea nu!

Na mijn digitale scheldkanonnade over de wanvertoning van Vitesse in het algemeen en die van de gemiste strafschop in het bijzonder, kom ik weer een beetje tot rust. De buurman vertelt dat hij het spel van onze jongens wel wat ziet verbeteren. Oh ja!? Nou, dat was mij nog niet opgevallen! Ik was nog f te druk met mijn mobiel, sorry hoor!

Maar hij heeft wel gelijk. Vitesse speelt inmiddels met meer druk naar voren en heeft veel meer balbezit. Nu nog het tempo beetje omhoog gooien. ADO kan niet beter, maar wij wel! Kom op dan jongens! De hoop groeit weer en dat krijgt als snel zijn weerslag op het publiek dat voor het eerst een beetje enthousiast wordt: hè, hè, we zijn het seniorenniveau van de zaterdagcompetitie voorbij!

Toch duurt het tot de 70e minuut voordat de wedstrijd echt losbreekt. Vanuit een vrije trap schiet Mount keihard op het doel van Zwinkels. K*t, hij raakt de paal; nog geen minuut later geeft Castaignos de bal een poeier, k*t, weer de paal! Mensen, mensen, een beetje mazzel moet je toch ook hebben. Zo ontzettend jammer! Maar het bevestigt opnieuw het vermoeden van de buurman (en dat van mij inmiddels ook) dat hier gewoon drie punten te halen zijn. 
Binnen een paar minuten ontvangt Ebuehi (ADO) bovendien 2 x geel (dus rood) en dat is altijd prettig voor onze helden.

De wedstrijd ontvlamt nu echt. Vitesse speelt weliswaar beter, maar ADO verdedigt sterk en blijft gevaarlijk met uitbraken. Het spel is nog steeds niet groots maar nu wel boeiend. Er wordt nu tenminste met enthousiasme en wilskracht gevoetbald door onze mannen. Het lijkt erop alsof ze nu zelf ook geloven dat het meer kan worden dan zo’n bloedeloze 0-0.

Ik schreeuw en zing en klap mee met Noord. Eindelijk worden mijn handen ook weer een beetje warm. Het spel golft op-en-neer, er zijn kansen voor beide partijen en ik vind het zo spannend. Het hart klopt me in de keel en de adrenaline jaagt als een wilde door mijn aderen. Ik wil zo graag dat Vitesse zal winnen.

Rond de 85e minuut of zo krijgt Vitesse een corner en Mount neemt deze voor zijn rekening. Hij slingert de bal keurig op maat in het 16-meter gebied van Den Haag. Miazga springt. Hij raakt de bal fantastisch met zijn hoofd en kopt hem in de linkerhoek en laat Zwinkels kansloos achter. Yessssss!!!! Ráááááák! 1-0 voor ons. Eindelijk!

Ik schreeuw en juich, ben dolgelukkig met dit prachtige doelpunt dat echt wel verdiend is. Ik omhels de buurman, die ook vreselijk blij is, en samen met Noord vieren we ons geel-swèrte feestje.

Maar het blijft bloedstollend spannend. ADO is geenszins van plan om zich zomaar gewonnen te geven. Ze blijven aanvallen en daar word ik bepaald niet rustig van. Elke keer als ze de middellijn oversteken richting het doel van Pasveer, krijg ik het vreselijk benauwd met de nodige hartkloppingen. Onze defensie is volgens mij op dit moment niet bijster in vorm en dat draagt bepaald niet bij aan mijn gemoedsrust. Het is de laatste tijd al te vaak misgegaan.

Arbiter Janssen geeft aan dat er minimaal 5 minuten aan blessuretijd bijkomt. Oh men, ook dat nog! Ik wil gewoon dat het afgelopen is en ik ga bijna knock-out van de stress als Van Bergen een grote kans tot scoren laat liggen vlak voor tijd.

Op puntje van mijn stoel volg ik het laatste restantje van de wedstrijd. Ik zie hoe Linssen van achteruit de bal toegespeeld krijgt. Hij dribbelt er mee naar voren en omzeilt Zwinkels. Vervolgens blijf Linssen rustig en tikt de bal op maat en precies met de juiste snelheid naar voren. En wat denk je? Hij zit d’r in! Linssen scoort de 2-0!!! Magistraal!!

Dit is zo gaaf. De nervositeit van het afgelopen half uur spoelt ineens weg en maakt plaats voor grote blijdschap en intens geluk. Ik ben helemaal door het dolle heen, zwaai met m’n sjaaltje, roep, zing, juich, schreeuw … Eindelijk! Eindelijk weer eens een overwinning in het Gelredome.

Was het een goede wedstrijd? Nee, dat niet. 
Hebben we gewonnen? Ja, dat wel. Heerlijk toch!

Nou, doei tot de volgende wedstrijd! 
X Nancy